- FLEYGJA
- (-ða, -ðr), v.1) to make fly (f. haukum);2) to throw (f. e-u).* * *fleygði, [fliúga, flaug], to ‘let fly,’ throw, with dat., Fms. ii. 17, v. 223, xi. 72, Ld. 166, Bs. ii. 87, Rm. 32 (where read fleini): absol., Vsp. 28, Fms. vi. 137; fleygja af hendi, 623. 31.β. impers., mönnum ok fénaði fleygði (were thrown) til jarðar, Ann. 1339.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.